Σκέψεις

Γιατί είναι η ζωή του κάθε Τράμπ, του κάθε Νετανιάχου και του κάθε σχιζοφρενή δικτάτορα πιο σημαντική από τα ανώνυμα σώματα ανθρώπων που ξεβράζει το κύμα στις ακτές της Μεσογείου;  

Τί μας συνέβη ως είδος και διαλέγουμε επικίνδυνους αρχηγούς κρατών κ ακόμα χειρότερα γιατί πλέον δεν έχουμε άλλη δύναμη να φωνάξουμε ώστε να φοβηθούν τα τέρατα από τους μυριάδες εμάς που θέλουμε και νοσταλγούμε και προσμένουμε το Δίκαιο;

Γιατί παραδοθήκαμε;

Γιατί κλειστήκαμε τόσο βαθιά στον εαυτό μας;

Γιατί δεχτήκαμε τα ισόβια, τη σκλαβιά;

Ήσουν εσύ που έλεγες πως είμαστε Σκλάβοι στα Δεσμά μας.

Ήμουν εγώ που ονειρευόμουν θάλασσες, ωκεανούς και ειρήνη.

Ήταν εκείνος που φωτοβολούσε Αγάπη.

Ήταν εκείνη που ούρλιαζε το Νόημα της Ζωής.

Κ αν ψάχνεις ακόμα την απάντηση είναι τούτη :

Το Νόημα της Ζωής είναι το Νόημα του Θανάτου

Τέτοια Ζωή έζησες, τέτοιον Θάνατο θα έχεις. Έζησες με Αγάπη, βούτηξες στον Έρωτα; Στον Έρωτα θα ταξιδέψεις. Στην Αγάπη

Το Νόημα ~ Νήμα σ' αυτήν την ακτή θα σε βγάλει.

Φόρα πανοπλία Άνθρωπε κ για τελευταία φορά βγες στην αρένα.

Αρκετά λούφαξες

Αρκετά δέχτηκες

Αρκετά σιώπησες

Βγες κ φόρεσε τον Ήλιο.

"Κάνε τον πόνο σου Άρπα

κ γέλασε, κ σβήσου..."

Κ. Καρυωτάκης