ἔπεα πτερόεντα

  Πήγα μακριά. Διέσχισα θάλασσες, ορίζοντες, βουνά, ωκεανούς. Στην πορεία ξέχναγα ποιά είμαι. Ποτέ δεν είχα προορισμό. Μια εσωτερική πυξίδα μου έδειχνε το δρόμο. Ακολουθούσα. Ακόμα ακολουθώ. Πέφτω σε παγίδες. Γελάω. Σηκώνομαι. Και προχωράω. Τώρα πια δεν έχω καμία επιθυμία παρά μόνο την ελευθερία. Ξέρω πως μονάχα εκεί είσαι - θα είσαι. Έχεις φτάσει; Με περιμένεις; Ξέρω πως ναι. Γι'αυτό συνεχίζω. Δεν παραδίνομαι. Κ είναι τόσο δύσκολο. Καμιά φορά θέλω απλά να ζήσω. Όμως αγκάθια παντού. Δε μου συγχωρείται η ολιγωρία. Κάτι περιμένει να σωθεί. Εγώ, εσύ, όλοι.  Έρχομαι