Αχτίδα ~ Ray




Τόσο ανεπανάληπτα μόνη 

Στον ορίζοντα του Χρόνου

δε με νοιάζει πια

Καμία μάσκα δεν έμεινε 

να φορέσω 

Ατέλειωτος Χορός στο Φτερό του Καρχαρία

Όλη η πλάση γελάει με τα καμώματά μου

Ακούω τα πουλιά να τραγουδούν με την αυγή, με το σούρουπο

Κι αυτό το λευκό φως να μεγαλώνει

Ένας ήλιος γεννιέται μέσα μου


Μ ε τ α μ ο ρ φ ώ ν ο μ α ι

Α.





Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

FURY LIVE at L A T I T U D E S 2025

Homeland / Ἠὼς ἐρέουσα