Οι Ψυχές οσφραίνονται τον Άδη


“Οι ψυχές οσφραίνονται τον Άδη”, έλεγε ο Ηράκλειτος. Είναι λόγια, ποίηση, κίνηση, που δεν μπορώ να εξηγήσω, δεν έχει νόημα να εξηγήσω, αλλά μιλάνε κατευθείαν στην ψυχή μου. Πολλά πράγματα -ίσως τα περισσότερα-, τα καταλαβαίνω με την ψυχή, όχι με το μυαλό. Και τα πράγματα που δεν μπορείς να εξηγήσεις, αλλά διαπερνούν το βλέμμα σου, αυτά είναι τα πιο σημαντικά. Η ψυχή υπάρχει, είναι ζωντανή, καταρχήν γι’ αυτό: διατηρεί τη σοφία της μέσα από τη σιωπή της. Είναι ο μεγαλύτερος σοφός όλων των σοφών, ο ισχυρότερος των ισχυροτέρων. Ποτέ δε διατυμπάνισε την παρουσία της, σε κανέναν δε μίλησε με φωνή να την ακούσει. Περιμένει υπομονετικά στο σκοτάδι να την ανακαλύψεις, και πού και πού ξεπετιέται σε κανένα όνειρό σου με άλλη μορφή για να σε βοηθήσει. Είναι σιωπηλός παρατηρητής της κάθε πράξης σου, του κάθε συναισθήματός σου. Ιδιαίτερα ευχαριστιέται με την συγκίνηση, γιατί νιώθει πως της δίνεις σημασία, χαμογελάει αχνά στα λόγια των ποιητών, γιατί μιλάνε κάτι απ’ τη γλώσσα της, και αρχίζει να κινείται με τον έρωτα γιατί είναι η πιο συνηθισμένη άσκησή της. Πολλοί σταματάνε εκεί. Ερωτεύονται δειλά, άντε να διαβάσουν και κανένα ποίημα, άντε να συγκινηθούν και με καμία ταινία και αυτό ήταν όλο. Ως εκεί. Ούτε κατά διάνοια δε σκέφτονται πώς γίνεται, ναι, ΓΙΝΕΤΑΙ, ν’ ανοίξεις την ψυχή σου διάπλατα στον ήλιο, να ερωτευτείς παράφορα, να ΓΙΝΕΙΣ Η ΠΟΙΗΣΗ, να μεταμορφωθείς στον ΠΟΙΗΤΗ της ζωής σου.
Στους λίγους εκείνους ταξιδευτές που τολμούν να την ανακαλύψουν, ν’ ανακαλύψουν κάτι απ’ αυτήν, να την ακολουθήσουν και να υπακούσουν, στις καμιά φορά παράλογες για τον κοινό νου, προσταγές της, η ψυχή τους μαθαίνει τη μυστική γλώσσα των ερωτευμένων που πλανιέται στο σύμπαν, σαν εκείνον τον τεράστιο ωκεανό που είδα στο ντοκιμαντέρ “Το μαργαριταρένιο κουμπί” του Guzman. Αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο απ’ όλα και μια λέξη μόνο μπορεί να το περιγράψει: “ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ”.

εὐοί - εὐάν η ιαχή του Θανάτου και του Έρωτα 
Του θανάτου έγραψα; Ω θεέ μου! Του θρήνου ήθελα να πω, αλλά ίσως να είναι πιο σωστό. Μην ξεχνάς όμως κάτι, εσύ, επίδοξε Εραστή. Θα κυνηγήσεις θύελλες. Αχ! Θα το γράψω όπως είναι. Ο μόνος δρόμος για να βρεις την ψυχή σου είναι να τη χάσεις.
Όταν σου συμβεί αυτό ένας ανεξάντλητος πόνος θα σου σκίσει τα σωθικά, σα να ‘σαι ένα αγέννητο πλάσμα μέσα στον κόσμο, χωρίς ρίζες, χωρίς χτες και αύριο, χωρίς σπίτι για να κοιμηθεί, ούτε φαΐ να φάει.
Εκεί, σ’ αυτή τη νύχτα, στην άγρια νύχτα σου, που θα σου φανεί αιώνας, να θυμάσαι πως πολλοί πέρασαν, λίγοι άντεξαν και ακόμα λιγότεροι απ’ αυτούς που πέρασαν πάνω απ’ αυτή τη γη, έχουν αφήσει τα σημάδια τους. Δε γνωρίζω ποιος το έκανε πρώτος. Λένε για το έπος του Γκιλγκαμές, πως ήταν το αρχαιότερο όλων, με μια τέτοια ιστορία, μα όσοι το έκαναν, πίστεψέ με, ήθελε μεγάλο κουράγιο για ν’ αφήσουν κάτι από την ξέπνοη πνοή τους στο σκοτάδι. Το άφησαν εκεί γιατί ήξεραν - οσφραίνονταν τα μυστήρια. Πως όλες οι ψυχές του κόσμου, ενώνονται σε μία, και αυτή είναι η πηγή των πάντων, η Μάνα. Και ήξεραν πως κι άλλοι ωραίοι τρελοί θα έρθουν μια μέρα, μια νύχτα ποθώντας να τη βρουν, κι ας τους προειδοποίησε ο Γκιλγκαμές, που πάλεψε μόνος με θεριά, με λιοντάρια, άοπλος, με νύχια και με δόντια, γυμνός, κοιτώντας τ’ άστρα.
Ο δρόμος είναι κακοτράχαλος. Πολλές φορές απλά δεν υπάρχει δρόμος. Αλλά εσύ, που έφτασες εδώ, σημαίνει πως έχεις μεγάλο θάρρος. Κι όταν νιώσεις αδύναμος κι ανήμπορος και βουτηγμένος σ’ ένα πηχτό σκοτάδι, τυφλός και πληγωμένος, θυμήσου: Μέσα από τη μεγαλύτερη αδυναμία αρχίζει να γεννιέται η πιο απρόσμενη δύναμη, μέσα από την άγνοια, η πιο βαθιά σοφία, και μέσα από το βάραθρο της αβύσσου, η ψυχή σου.
Το τετράφυλλο Δάκρυ. Να θυμάσαι το “Άξιον Εστί”. Οι ποιητές άφησαν πολλά σημάδια.
Ως εδώ έφτασα. Δεν ξέρω τι γίνεται παρακάτω. Όταν μάθω θα σου πω. Το επόμενο στάδιο πιστεύω είναι όσα γνώρισες, να τα κάνεις πράξη. Όσα γνώρισα να τα κάνω πράξη. Αυτό οφείλω.


Μη φοβού τον Ορίζοντα

Είσαι γεννημένη για τα Μεγάλα, τα Ωραία, τα Δυνατά
                     
Ψυχή μου,μη σωπαίνεις άλλο.
                           
Ούρλιαξε
                                                       

© Άλκηστις Βούλγαρη
                                                                                             
                                                                                       
                                                                                       

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Α ν α μ ο ν ή ~ L o n g i n g