MEDUSA

 

https://vimeo.com/565602151

Password : MEDUSA21

MEDUSA " Photography N' Stills " 

According to the Myth, Medusa was a beautiful priestess that was raped by Poseidon in the temple of Athena. Athena got mad and turned Medusa into a monster.

In Greek mythology, Medusa (/mɪˈdjuːzə, -sə/; Ancient Greek: Μέδουσα "guardian, protectress")^[1] also called Gorgo, was one of the three monstrous Gorgons, generally described as winged human females with living venomous snakes in place of hair. Those who gazed into her eyes would turn to stone. Most sources describe her as the daughter of Phorcys and Ceto,^[2] although the author Hyginus makes her the daughter of Gorgon and Ceto.^[3]

Medusa was beheaded by the Greek hero Perseus, who thereafter used her head, which retained its ability to turn onlookers to stone, as a weapon^[4] until he gave it to the goddess Athena to place on her shield. In classical antiquity the image of the head of Medusa appeared in the evil-averting device known as the Gorgoneion.

[ In issue three, Fall 1986 for the magazine Woman of Power an article called Gorgons: A Face for Contemporary Women's Rage, appeared, written by Emily Erwin Culpepper, who wrote that "The Amazon Gorgon face is female fury personified. The Gorgon/Medusa image has been rapidly adopted by large numbers of feminists who recognize her as one face of our own rage."^[23] Griselda Pollock analyses the passage from horrorism to compassion in the figure of the Medusa through Adriana Cavarero's philosophy and Bracha Ettinger's art and Matrixial theory.^{[24]  ]}

^{Sources / Πηγές}   

Η Μέδουσα στην ελληνική μυθολογία αναφέρεται ως μία από τις τρεις Γοργόνες. Από τις τρεις αυτές αδελφές η Μέδουσα ήταν η θνητή. Το άλλο της όνομα ήταν Γοργώ, που σημαίνει άγρια ματιά.

Κατά μια εκδοχή, ήταν πανέμορφη ιέρεια τηςΑθηνάς ^[1]] που ο Ποσειδώνας ^[2] τη βίασε μεταμορφωμένος σε άλογο, στον ιερό χώρο της Αθηνάς. Η θεά, εξοργισμένη με το γεγονός, δεν μπορούσε να έρθει σε ρήξη με τον Ποσειδώνα και έτσι ξέσπασε πάνω στη Μέδουσα. Την μεταμόρφωσε σε απεχθές τέρας, που αντί για μαλλιά είχε φίδια. Η ασχήμια της ήταν τέτοια, που όποιος την κοιτούσε στο πρόσωπο πέτρωνε.

Τελικά τη σκότωσε ο Περσέας^[3], με την βοήθεια της Αθηνάς. Το κεφάλι της, το περίφημο «Γοργόνειο», το παρέλαβε η θεά από τον ήρωα και το επέθεσε στην ασπίδα της, επειδή το κεφάλι της, ακόμη και νεκρό, πέτρωνε όποιον το κοίταζε.

Second version with " Hurriah Hymn to Nikkal " 

" Hurrian Hymn to Nikkal " or “Hurrian Hymn No. 6” is considered the world's earliest melody, but the oldest musical composition to have survived in its entirety is a first century A.D. Greek tune known as the “Seikilos Epitaph.” The song was found engraved on an ancient marble column used to mark a woman's gravesite in Turkey.

Source / Πηγή 

Η αρχαιότερη γνωστή μελωδία είναι τα τραγούδια Hurrian, ένας Συριακός ύμνος 3400 χρόνων αφιερωμένος στη σημιτική θεά Νικάλ (Nikkal), τη κόρη του Βασιλιά του Καλοκαιριού που ήταν παντρεμένη με τον Yarikh τον θεό του φεγγαριού.

Η μελωδία που έχει διασωθεί σε τέτοιο βαθμό που να αναγνωρίζεται ως τέτοια, ανήκει σε μια συλλογή 36 ύμνων γραμμένων σε σφηνοειδή γραφή, η οποία βρέθηκε σε κομμάτια πήλινων ταμπλετών τη δεκαετία το 1950 στην παραλιακή πόλη Ras Shamra της Συρίας (τότε Ugarit) σε ένα στρώμα εδάφους με ευρήματα που χρονολογούνται περί το 1400 π.Χ. Οι υπόλοιποι 35 ύμνοι δεν διασώθηκαν σε αρκετά καλή κατάσταση για να μπορούν να διαβαστούν. Η ταμπλέτα βρίσκεται στο Εθνικό Μουσείο της Δαμασκού.

Πρόκειται για τα τραγούδια Hurrian, και το συγκεκριμένο είναι ο ύμνος στη Νικάλ (Nikkal), από κάποιον ανώνυμο, και συνοδεύεται από οδηγίες προς τον τραγουδιστή και αρπιστή ή λυριστή. Η Νικάλ είναι μια σημιτική θεά των οπορωφόρων, κόρη του Βασιλιά του Καλοκαιριού και παντρεμένη με τον Yarikh, τον θεό του φεγγαριού. Οι επόμενες χρονολογικά γνωστές μελωδίες ανιχνεύονται μία χιλιετία μετά, όπως οι Δελφικοί Ύμνοι και ο Επιτάφιος του Σείκιλου.