ἔπεα πτερόεντα

Το είδος μου είναι σπάνιο  Αναδύθηκε απ' τις στάχτες της Τροίας Πέρασε τις Συμπληγάδες Επέστρεψε στο Ίλιον τη μνήμη του Ιδομενέα  Έσωσε τον Ηρακλή απ' το Μανδύα της Μανίας  Το είδος μου μοιάζει να μην ανήκει εδώ  μα είναι δεμένο με βαθιές ρίζες στη γη Φλέγεται στη μήτρα του γέλιου που γέννησε τα σύμπαντα  Θα σ' αγαπήσει για κάθε μικρότητα και μεγαλοσύνη της ψυχής σου Θα σ' αγκαλιάσει με χέρια καθαρά και θα στρέψει το βλέμμα πέρα, στον γαλάζιο ορίζοντα. Το είδος μου δε γνωρίζει τους κανόνες, τα μέτρα και τα σταθμά του κόσμου τούτου.  Ακούει μιαν άλλη μουσική που πνέει στην ηχώ της Αμβροσίας Θα θελήσεις να το πιάσεις μα δε θα μπορείς  Θα θελήσεις να το υποτάξεις μα θα σου γλιστρήσει Κοίταξέ με στα μάτια. Δες, απλά, Εσένα. Άλκηστις 

                                                                                                              photo ©Ypatia Kornarou                      Performance χορού, εμπνευσμένη από χορογραφίες της Ιsadora Duncan που εκφράζουν την ανάγκη και το ιδανικό της Ελευθερίας και την οργή για την καταπίεση κάθε είδους. Οι στίχοι του "War" του Bob Marley ερμηνεύονται κατά την έναρξη δίνοντας τον τόνο της παράστασης. Μουσική : F.Chopin, A.Scriabin, C.Gluck